Protokol Kyoto merupakan persetujuan dalam Persidangan
Rangka Kerja PBB tentang Perubahan Iklim (UNFCCC), yang diterima
sejagat tentang perihal pemanasan global. Negara-negara yang bersetuju
untuk melaksanakan protokol ini di negara masing-masing berkomitmen untuk
mengurangkan pembebasan gas karbon
dioksida dan lima gas rumah kaca lain, atau
bekerjasama dalam perdagangan
kontrak pembebasan gas jika mereka menjaga jumlah atau menambah
pembebasan gas-gas tersebut, yang menjadi punca gejala pemanasan
global.
Jika berjaya dilaksanakan, Protokol
Kyoto berupaya menurunkan kenaikan suhu global antara 0.02°C dan 0.28°C setahun
sehingga tahun 2050. (sumber:Nature, Oktober
2003)
Nama rasmi protokol ini ialah
'"Kyoto Protocol to the United Nations Framework Convention on Climate
Change (Protokol Kyoto dalam Persidangan Rangka Kerja PBB tentang Perubahan
Iklim). Protokol ini telah dibentangkan di Kyoto, Jepun pada Disember 1997, dibuka untuk
penandatanganan pada 16 Mac
1998 dan ditutup pada 15 Mac 1999. Persetujuan ini mula
berkuat kuasa pada 16 Februari 2005 setelah pengesahan rasmi dilakukan oleh Rusia pada 18 November
2004.
Menurut kenyataan media Program Alam Sekitar PBB:
Protokol Kyoto merupakan persetujuan
sah oleh negara-negara perindustrian bahawa mereka akan mengurangkan pembebasan
gas rumah kaca mereka
secara kolektif sebesar 5.2% berbanding tahun 1990 (tetapi jika dibandingkan
dengan jumlah pengurangan pembebasan gas rumah hijau jika tidak wujud protokol
ini, pada tahun 2010, ialah kira-kira 29%). Enam gas rumah kaca itu ialah karbon
dioksida, metana, nitrus oksida, sulfur heksafluorida, kloroflurokarbon/CFC, dan perfluorokarbon/PFC.
Manakala tahap pengurangan pembebasan gas rumah kaca mengikut zon pula
diperkirakan 8% untuk Eropah, 7% untuk Amerika Syarikat,
6% untuk Jepun, 0% untuk Rusia, dan penambahan yang diizinkan sehingga 8% untuk
Australia dan 10% untuk Britain.
Protokol Kyoto ialah protokol
kepada Persidangan
Rangka Kerja PBB tentang Perubahan Iklim (UNFCCC), yang ditubuhkan
semasa Sidang Kemuncak Bumi di Rio de
Janeiro pada 1992.
Hanya pihak yang bersekutu dalam UNFCCC berpeluang menandatangani atau
mengesahkan Protokol Kyoto.
Sebahagian besar ketetapan Protokol
Kyoto terlebih dahulu dikuatkuasakan oleh negara-negara maju yang disenaraikan
dalam Annex I oleh UNFCCC (kerana negara-negara maju yang paling banyak membebaskan
gas-gas rumah kaca
Status Persetujuan
Pada Februari 2005, iaitu ketika
protokol ini mula berkuat kuasa, protokol ini telah disahkan dan diterima pakai
oleh 141 buah negara, yang mewakili 61% dari seluruh jumlah pembebasan gas
rumah kaca. Sebenarnya, negara-negara berkenaan tidak perlu menandatangani
apa-apa persetujuan untuk mengesahkannya: penandatanganan hanyalah suatu acara
rasmi (ceremonial). Senarai terbaru pihak yang telah menerima pakai protokol
ini ada di sini: [1].
Menurut syarat-syarat persetujuan
protokol, protokol mula berkuat kuasa "pada hari ke-90 selepas tercapainya
persetujuan 50 buah negara peserta UNFCCC, termasuklah pihak yang disenaraikan
dalam Annex 1 yang bertanggungjawab membebaskan tidak kurang daripada 55%
daripada jumlah gas rumah kaca global pada 1990, yang telah menyatakan persetujuan,
pengesahan, penerimaan, atau penyertaan" Persetujuan 50 buah negara telah
berjaya dicapai pada 23 Mei
2002 ketika Britain
menerima pakai protokol ini. Penyertaan Rusia pada 18 November
2004 memenuhi syarat "55%" tadi sekali gus menetapkan tarikh berkuatkuasanya
protokol ini, iaitu pada 16 Februari 2005.
Ulasan